W związku ze Świętem 3 Maja zapraszam Państwa do zapoznania się z przebiegiem obchodów w Ryczywole w dwudziestoleciu międzywojennym. Pierwsza relacja pochodzi z 1929 r. druga z 1934 r. Zapraszam do lektury (zachowałem oryginalna pisownię). Naszą „samorządową tradycją” możemy nazwać lokalne animozje, które przebijają się w obu tekstach – jak widać niczego się nie nauczyliśmy.
Trzecia Maja 1929
Dzień uroczystego narodowego i kościelnego święta obchodziła szkoła ze społeczeństwem starszem. Program tegoż obchodu był następujący:
- O godzinie 9.30 zbiórka stowarzyszeń ze sztandarami i obywatelstwa w lokalu p. Piątkowskigo, poczem pochód na nabożeństwo
- O godzinie 11 uroczysta akademia na sali p. Kaczora
- a) słowo wstępne p. Burmistrz Pituła
- b) hymn narodowy (śpiew) – Lutnia
- c) Idziemy do Ciebie (deklamacja) – Szymańska
- c) „Trzeci Maj” – deklamacja Przybylski
- d) wykład Włodarkiewicz
- e) Do Matki Boskiej, Królowej Korony Polskiej (deklamacja) – Janiskówna
- f) pieśń o wawrzynie i szczęściu (deklamacja) – Wargułówna
- g) Boże, Boże (śpiew) – dzieci szkolne
- h) dziś gdy sen nasz ziścił (deklamacja ) Szymczak
- i) śpiew – Lutnia
- j) Pozdrowienie Ojczyzny (deklamacja) – Buśkówna
- k) zakończenia „Boże cos Polskę”
W akademii brała udział tylko drobna część społeczeństwa tutejszego co świadczy o szczupłym zainteresowaniu się sprawami ojczystymi i o małem wyrobieniem społecznem tutejszych obywateli. Na Towarzystwo Czytelni Ludowych zebrano 59 zł i 45 gr.
Trzeci Maja 1934 r.
Dzień ten obchodziła tutejsza szkoła bardzo uroczyście ze starszem społeczeństwem. Dnia 2 maja po lekcjach odbyła się akademia w szkole urządzona samorzutnie przez młodzież szkolną
Program był następujący
- Zagajenie: Włodarkiewicz
- Śpiew „Zakwitła nam wiosenka”
- Deklamacja „Ojczyzno”- Kulągowska
- Śpiew: Witaj dniu 3 maja
- Referat: Konstytucja 3 Maja (Wiktora Sudler)
- Deklamacja: 3 maja w Warszawie – Wiesówna
- Deklamacja zbiorowa klasy siódmej
- Wspólny śpiew „Nie rzucim ziemi”
Dnia 3 maja o godzinie 9.30 rano zebrała się dziatwa szkolna i miejscowe organizacje na dziedzińcu szkolnym. Dziatwa biedna otrzymała z okazji tego dnia drobny posiłek w rodzaju bułki i słodkiej kawy co było ukoronowaniem i zakończeniem okresu dożywiania biednej dziatwy szkolnej. Następne uformował się długi pochód i wspólnie ruszono do kościoła na nabożeństwo. Po nabożeństwie ustawiły się dzieci szkolne na Rynku jak również i tutejsi obywatele gdzie odbyła się akademia.
Referat wygłosił miejscowy ks. Proboszcz Kosiak, który nie raczył nawet wznieść okrzyku na cześć Majestatu Rzeczypospolitej i nie ofiarował po mszy św. modlitwy z Prezydenta, co z przykrością należy stwierdzić.
Na podstawie źródeł odszukanych w Archiwum Państwowym w Poznaniu.
